Бидний тухай
Багш ажилтан
“Тэгш хамруулах боловсрол” гэдэг нь хүүхэд бүрийн хувийн онцлог, хэрэгцээ, ялгаатай байдлыг харгалзан үзэж боловсролыг тэгш хүртээмжтэй олгох асуудал билээ. Арьс өнгө, нас хүйс, үндэс угсаа, шашин шүтлэг, нийгмийн гарал үүсэл, хөгжлийн бэрхшээл зэргээс үл хамааран хүн бүр тэгш, чанартай боловсрол эзэмших эрхтэй. Тэгш хамруулан сургах боловсрол нь албан ба албан бус боловсролын орчинд суралцах хэрэгцээ шаардлагыг өргөн хүрээнд зохистойгоор хангах явдал бөгөөд багш нар болон суралцагчдын аль аль нь олон талт ялгаатай байдалд сэтгэл ханамжтай байх боломжийг бүрдүүлж, үүнийг асуудал гэж харахаасаа илүү суралцах орчинд тулгарч буй сорил, суралцах орчныг баяжуулж буй зүйл гэж харахыг зорих нь чухал юм.
Уг өгүүлэлд тэгш хамруулах боловсролын үндсэн үзэл санаа хийгээд Монгол, Япон хоёр оронд тэгш хамруулах боловсролыг хууль дүрэмдээ хэрхэн тусгаж, мөн энэ чиглэлээр ямар арга хэмжээ авч хэрэгжүүлж буйг авч үзэн, харьцуулахыг зорьсон болно.
Сүүлийн жилүүдэд тэгш хамруулан сургах боловсролын асуудалд дэлхийн олон улс орон анхаарлаа хандуулж байна. Тэгш хамруулан сургах боловсролыг зөвхөн тусгай хэрэгцээт боловсролын асуудал гэж ойлгох нь түгээмэл байдаг. Гэвч үүнд албан ба албан бус боловсрол ч багтдаг. Тэгш хамруулан сургах боловсролын эрх зүйн орчны тухай ойлголтод тэгш хамруулан сургах боловсролын үзэл санааг сургалтын практикт хэрэгжүүлэхэд чиглэгдсэн олон улсын конвенц, тунхаг бичиг, тухайн улсын боловсролын тухай хууль, журам бүхий эрх зүйн баримт бичиг дэх заалт шийдвэрүүд орно. Иймээс уг илтгэлд Монгол, Япон хоёр орны тэгш хамруулан сургах боловсролын эрх зүйн орчинд анализ хийж, харьцуулахыг зорилгоо болгосон.
Тэгш хамруулах гэдэг бол: Бүх хүнийг нийгмийн бүхий л салбарт чөлөөтэй, нээлттэй оролцох боломжоор хангах, боловсролын салбарт хүн бүрт хүртээмжтэй чанартай боловсролын үйлчилгээ үзүүлэх үйл явц гэж ойлгоно. Тэгш хамруулахын үндсэн үзэл санаа нь ялгаварлан гадуурхагдахын эсрэг чиглэгддэг бөгөөд дараах онцлог шинжүүдийг голлож үздэг. Үүнд: Хүмүүсийн ертөнцийг үзэх үзэл, шашны үзэл, хүйс, нийгмийн байдал, нас, соёл, арьсны өнгө, бэлгийн чиг баримжаа, бие эрхтэн, оюун ухааны чадвар алдалт, бусдаас ялгагдах онцлог зэргийг хэвийн үзэгдэл гэж тооцдог.