Дэлгэрэнгүй мэдээлэл

Хорт хавдар гэдэг өвчин дэлхий даяар өсөн нэмэгдсээр байгаа гэдгийн олон нийтэд ойлгуулах шаардлагатай байна. Үүнээс гадна иргэд эрт илрүүлж чадвал энэхүү өвчин нь эмчлэгдэх бүрэн боломжтой гэдэг мэдлэгтэй байх нь чухал. Дэлхий дахинд эрдэмтэд хорт хавдрын шалтгаан нөхцөлийг судалж олон төрлийн шалтгаантай болохын тогтоон эм эмчилгээний аргуудыг бий болгосоор байна. Энэхүү өвчнийг бий болгодог нэгэн томоохон шалтгаан нь хүний амьдралын хэв маягтай салшгүй холбоотой хоол хүнс, амьдралын хэв

Хорт хавдар гэдгийг зөвхөн нэг хүний даван туулах өвчин гэж үздэггүй, гэр бүлийн хайртай дотны хэн нэгэн өвчилсөн тохиолдолд түүнийг гэр бүл, асран хамгаалагч, найз нөхдөөрөө даван туулах шаардлага үүсдэг байна. Энэхүү аймшигт өвчнөөр өвчилсөн тохиолдолд эм эмнэлгийн туслам үйлчилгээ авахтай зэрэгцэн маш олон асуудлууд гэр бүл, асран хамгаалагч, найз нөхөд ажлын хамт олны хүрээнд үүсдэг. Мөн хорт хавдар нь гэр бүлийн амьдралын хэв маягийг бүхэлд нь өөрчлөхөд хүргэдэг байна. Үүнд: сэтгэл зүйн, санхүү, өдөр тутмын амьдралын хэв маяг болон нийгмийн асуудлууд хүртэлх өөрчлөлтүүд бий болдог байна. Эдгээр өөрчлөлтүүдийг хувь хүнийх нь үүднээс анхаарч харахын тулд тухайн өвчтөний бүхий л асуудлыг бид өргөн хүрээтэй авч харах шаардлагатай. Улс орон бүрийн эрүүл мэндийн байгууллагууд хорт хавдартай өвчтөн болон түүний гэр бүл, асран хамгаалагчийг дэмжих төрөл бүрийн хөтөлбөрийг хэрэгжүүлдэг. Эдгээр дэмжих хөтөлбөрүүдийн нь тухайн өвчтөний соёл, амьдралын хэв маяг, санхүүгийн байдал, гэр бүлийн байдал, нийгмийн статус зэргийг анхаарч авч үзэж тухайн өвчтөнд тохирсон үйлчилгээг үзүүлэхийг зорьдог байна. Үүнээс гадна өвчтөний амьдралын чанарыг сайжруулах, өвчнөө амжилттай даван туулахад нь дэмжлэг үзүүлэх чиглэлтэй ажилладаг байна. Энэхүү өгүүлэлд Монгол улсын Хавдар Судлалын Үндэсний Төвтийн үйлчилгээ болон тэдгээрийн чиглэлүүдийг сонирхон судалж, Аляска мужийн Энкорэйж хот дахь Америкийн Хорт Хавдартай тэмцэх нийгэмлэгийн үйл ажиллагаанаас сурсан туршлагаа хуваалцсан юм.

Нийгмийн ажилтан нь хүүхэд хамгааллын ажиллах хүчний чухал бүрэлдэхүүн хэсгийн нэг. Хүүхдийг бүх хэлбэрийн хүчирхийлэл, дарамт, мөлжлөгөөс хамгаалах олон улсын хийгээд үндэсний эрх зүйн баримт бичгүүд батлагдаж хүчин төгөлдөр хэрэгжиж байна. Гэсэн хэдий ч хүүхэд хамгааллын салбарт ажиллаж буй ажилтан, албан хаагч, мэргэжлийн хүмүүсийн дунд хүүхэд хамгааллын үйлчилгээ болон түүнийг хүргэх арга зүйн талаарх ойлголт, мэдлэгийн зөрүү их байна. Тиймээс энэ өгүүллэгт хүүхэд хамгааллын үйлчилгээ ба кейс менежментийн хэлбэрүүд, онцлогийн талаар тус тусад ялган тайлбарлахыг зорьсон. Хүүхэд хамгааллын үйлчилгээг хүчирхийлэлд өртсөн хүүхэд, түүний гэр бүлд чиглэсэн хүчирхийллийг таслан зогсоох шуурхай арга хэмжээ, хүчирхийлэлд өртсөн хүүхдийг хамгаалж, эргэн хэвийн амьдралд ороход нь туслах хамгаалах, нөхөн сэргээх үйлчилгээ, хүчирхийлэлд дахин өртөхөөс сэргийлэх ба бусад хүүхдийг хүчирхийлэлд өртөхөөс урьдчилан сэргийлэх гэсэн гурван түвшинд хүргэдэг. Харин кейс менежментийн арга зүй нь хүчирхийлэлд өртсөн хүүхдийн тохиолдол бүрт анхаарч хүүхэдтэй харилцаа холбоо тогтоож, өртсөн хүчирхийлэл, дарамтыг илрүүлэхээс эхлээд хүүхдэд тулгарч болох эрсдэл болон хүүхэд, гэр бүлийн нөхцөл байдлыг үнэлэх, хүүхэд, гэр бүлд тохирсон үйлчилгээг төлөвлөх, хүргэх, үнэлэх, хаах хүртэлх бүхий л үйлчилгээний үйл явцыг үр дүнтэй, тасралтгүй удирдан зохицуулахад анхаарна. Тиймээс, хүүхэд хамгааллын салбарт ажиллаж буй бүх ажилтан, албан хаагчид өөрсдийн хариуцах ажил үүргийн хүрээнд хүүхэд хамгааллын үйлчилгээ, түүнийг хүргэх арга зүй, удирдлага зохион байгуулалтын талаар нэгдсэн ойлголт мэдлэгтэй байж, хамгааллын үйлчилгээг үр дүнтэй хүргэхэд бүх талаас нь оролцох хэрэгцээ шаардлага байсаар байна.

2024 оны 3 сарын 19-ний өдөр МУИС-ийн Шинжлэх ухааны сургуулийн Нийгмийн ухааны сургуулийн Социологи, нийгмийн ажлын тэнхим, МУИС-ийн ШУС-ийн дэргэдэх Нийгмийн ажлын инноваци туршилт, Нийслэлийн соёл, урлагийн газар, Гэр бүл, хүүхдийн хөгжил, хамгааллын ерөнхий газар хамтран “Далайцтай өөрчлөлтийн төлөө хамтдаа урагшилъя” сэдэвт нийгмийн ажлын үндэсний симпиозум II -ийг зохион байгуулж, төрийн бүх шатны байгууллага, их дээд сургууль, төрийн бус байгууллага, олон улсын байгууллагын төлөөллүүд, судлаачдадаа хандан дараах ЗӨВЛӨМЖИЙГ гаргасан.

Уг илтгэлээр нийгмийн ажил өөрчлөлтийн агент болох тухай, түүнчлэн, далайцтай өөрчлөлтийг дэлхий дахины нийгмийн ажлын уриалга болгож буй тухай өгүүлсэн. Түүнчлэн, далайцтай өөрчлөлт хийхийн тулд соёлын чадамжтэй байхын учир холбогдлын талаар илтгэсэн.

Дэлхийн нийгмийн ажлын чиг хандлагад орон нутаг, үндэсний нийгмийн ажлын чиг хандлагад ач холбогдол өгөх, соёлын чадамжтай нийгмийн ажлыг хөгжүүлэх талаар олон улсын нийгмийн ажилтнууд олон санал санаачлагыг гаргаж байна.

The current study examines linkages between perceived community protective factors with reports of child abuse and neglect cases in one khoroo of the two selected districts of Ulaanbaatar, Mongolia. Child abuse is preventable when community has a strong sense of protectiveness against child abuse and neglect, especially when community has good support systems for children in difficult circumstances including disabled and disadvantaged children. The study uses secondary administrative data and primary data collected through questionnaires from community members and key informant interviews. Community protective factors include adequate formal and informal supports, accessibility of childcare and kindergarten, families’ supportive informal and formal networks within and out of the resourceful communities. Initial findings demonstrate that the neighborhoods with adequate and sufficient community protective factors are more likely to be safe and have fewer number of reports of child abuse and neglect.

2020 онд батлагдсан Нийгмийн ажлын боловсролын олон улсын стандартад улс орон бүр ялгаатай байдаг тул нийгмийн ажлын боловсролын хөтөлбөртөө олон улсын чиг хандлагыг тусгахаас гадна үндэсний онцлогийг тусгахын чухлыг заасан. Монголчуудын уламжлалт хандлага, сэтгэлгээнд Буддын сургаал хүчтэй нөлөөлсөн. Буддист нийгмийн ажлын боловсролын үзэл хандлага Буддын сургаалд тулгуурлана. Харин өрнийн орнуудад анх хөгжиж эхэлсэн нийгмийн ажлын боловсролд өрнийн шашин, нийгмийн шинжлэх ухаанд зохилох онол, үзэл баримтлал хүчтэй нөлөөлсөн. Хүний ялгаатай байдлын талаарх өрнө ба дорнын сургаалиуд ялгаатай. Буддист нийгмийн ажлын боловсролын үзэл хандлагыг орчин цагийн нийгмийн ажлын боловсролд хэрхэн тусгах тухай хэлэлцүүлэг Азийн орнуудад өрнөж, өрнө, дорнын хосолсон мэдлэгийг үйлчлүүлэгчийн хэрэгцээ, онцлогт тохирсон нийгмийн ажлын үйлчилгээг үзүүлэхэд тусгахыг зорьж байна. Хүний ялгаатай байдлын талаарх ялгаатай үзлийг хэрхэн нийгмийн ажлын боловсрол, практикт зохистой буулгах, үйлчлүүлэгчийн ялгаатай байдлын талаарх мэдлэгээ хэрхэн практик буулгах, ялгаатай байдал ба соёлын чадамжийн талаар нийгмийн ажлын боловсролын стандарт, хөтөлбөртөө хэрхэн тусгаж чадаж байна вэ гэдэг асуултууд бидний өмнө тулгарч байна.

Нийгмийн ажлын боловсрол, сургалтын олон улсын 2020 оны стандартад улс орон бүр ялгаатай тул нийгмийн ажлын боловсролын хөтөлбөртөө олон улсын чиг хандлагыг тусгахаас гадна үндэсний онцлогийг тусгахын чухлыг заасан. Монголчуудын уламжлалт хандлага, сэтгэлгээнд Буддын сургааль хүчтэй нөлөөлсөн байдаг. Буддист нийгмийн ажлын боловсролын үзэл хандлага Буддын сургаальд тулгуурладаг. Харин өрнөд орнуудад анх хөгжиж эхэлсэн нийгмийн ажлын боловсролд өрнийн орнуудын нийгмийн шинжлэх ухааны онол, үзэл хандлага хүчтэй нөлөөлсөн. Буддист нийгмийн ажлын боловсролын үзэл хандлагыг орчин цагийн нийгмийн ажлын боловролд хэрхэн тусгах тухай хэлэлцүүлэг Азийн орнуудад өрнөж байна. Үйлчлүүлэгч, түүний орчныг танихад өрнө дорнын мэдлэг, туршлагыг ашиглахаас гадна тэрхүү өрнө, дорнын хосолсон мэдлэгийг үйлчлүүлэгчийн хэрэгцээ, онцлогт тохирсон нийгмийн ажлын үйлчилгээг үзүүлэхэд тусгах хэрэгцээ мөн их байна. Улмаар нийгмийн ажлын үйлчилгээ үзүүлж буй үйлчилгээний байгууллагын эрхэм зорилго, чиглэл, үйлчилгээндээ баримтлах бодлого чиглэлд тусгах хэрэгцээ байна. Тиймээс, хүн ба түүний орчны ялгаатай байдлыг ойлгон таних, соёлын мэдрэмжтэй нийгмийн ажлын үйлчилгээг хүргэх соёлын чадамжуудын асуудлуудыг нийгмийн ажлын боловсролын хөтөлбөрт тусгайлан тусгах, хөгжүүлэх шаардлагатай байна.

Citizen Groups, almost exclusively comprising women, are emerging in ger district, an intriguing mix of the nomadic culture and rapid urbanization with significant social challenges. Current knowledge and policy to support citizen-led initiatives is limited in Mongolia. except for those successful examples of micro-financing and micro enterprising in Southern and South East Asian countries. In Mongolia government policies and funding schemes lack mechanisms to financially support groups like CGs.This paper draws on insights from research with three Citizens Groups seeking to build social and economic opportunities for ger residents through collaborative partnerships with governments, NGOs and the business. The paper argues that whilst Citizens Groups create bonding and bridging social capital that reduce the social, economic, and environmental vulnerability of ger residents their capacity to mobilise linking social capital remains tenuous. Citizens Groups remain institutionally weak, and this paper calls for greater recognition and support of their activities.

Using a strengths-based perspective of social work, this article discusses family protective factors in working with low-income families in Mongolia. Based on an overview of international and national studies on family protective factors, the authors used cross-sectional primary data from 256 social workers and welfare officers of Khoroo (an administrative subdivision of Ulaanbaatar) and secondary data from a nationwide survey of 3,000 households. The research found that the most important protective factors were the happiness of the parental relationship, maternal warmth toward the child(ren) and the quality of the child-rearing conditions. On the other hand, for poorer families, the most important factors were being healthy and safe and living in peaceful stable family. The article also explores formal and informal family support systems that are available to poor or lower income families, based on data from their sources of income. Family strengths, resources and protective factors are discussed, along with family risk factors. The article finds that evidence-based family support services are recommended and necessary when working with disadvantaged families in the Mongolian context.

This article describes the humanitarian activities of a local monastery named Erdene Zuu, located in Uvurkhangai, Mongolia. The Erdene Zuu monastery is one of the historical monasteries of Mongolia. The authors collected qualitative data on the Monastery's humanitarian activities to learn about the purpose and background of the humanitarian activities of the Monastery. To collect primary and secondary data, the authors used in-depth interviews involving lamas with different ranks, observed the activities and measures of the Erdene Zuu Monastery, and reviewed information and documents shared on the website and social media about the Monastery. The qualitative data showed that between 20 and 28 lamas with different ranks stay in the Monastery, depending on the season. Furthermore, the qualitative data showed that the Monastery runs spiritual, functional, and philanthropical activities. For example, due to Covid restrictions, the Monastery has started online services that were perceived as emotional support to stimulate immunity and solidarity of the community. In addition, monks provided emotional and material support to local police during the lockdown of COVID. In the end, the Monastery assisted families in regards to state child protection and emergency interventions. The authors were keen to understand the meaning of monks' terms of "assistance" and interpret their meaning into terms of Buddhist social work.

Child sexual abuse (CSA) is a pandemic having adverse impacts psychological, medical, social, legal, and economic consequences for all societal level. Globally, it is estimates 120 million girls have sexually abused before the age of 20. This article discusses about child sexual abuse in Mongolia focusing on prevalence rate to the worldwide studies. This study used an online journal database that provided open access articles in PDF such as SAGE, Springer, PubMed, Elsevier, APA PsycNet, ResearchGate and the government websites. Literature was collected from the past three years between 2019 and 2022. The relevant data was extracted from these sources for gathering evidence on CSA prevalence and secondary data analysis was made. There is no source providing the prevalence of CSA in Mongolia. There is a need for further research on child sexual abuse prevalence and prevent on focusing.

Хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийн тухай ойлголт, түүнийг хүлээх зөвшөөрөх хандлага түүхэн хугацааны явцад өөрчлөгдсөөр ирсэн. Хоёр зуун жилийн өмнө хүүхэд нь насанд хүрэгчидтэй нэгэн адил хөдөлмөрийн хүнд, хортой нөхцөлд олон цагаар ажиллахыг хэвийн үзэгдэл мэт ойлгож, хүүхэд бол эцэг эхийн өмч гэж үзэн эцэг эх, асран хамгаалагчийн зүгээс хүүхэдтэй зүй бус харьцах явдлыг хүлээн зөвшөөрөх хандлага түгээмэл байжээ. Харин өнөө үед хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийг хүлээн зөвшөөрөхийг үл тэвчиж, хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийг таслан зогсоох хүчин чармайлтыг олон улсын хийгээд үндэсний түвшинд гаргахыг дэлхийн бараг бүх улс орон хүлээн зөвшөөрч Нэгдсэн үндэсний байгууллагын Хүүхдийн эрхийн тухай конвенцид нэгдсэн. Хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийн талаарх ялгаатай ойлголтуудыг бүтэц чиг үүргийн, зөрчлийн, нийгмийн харилцан үйлчлэлийн онолуудаар өөр өөрөөр тайлбарладаг. Хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийг таслах зогсоох, хүүхдийн хамгаалагдах эрхийг дээдлэх талаар дэлхийн бараг бүх улс орон үүрэг амлалт авч хүүхдийн эрхийн конвенци болон бусад олон улсын эрх зүйн баримт бичгийг хүлээн зөвшөөрсөн хэдий ч хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийн түвшин дэлхий улс орнуудад болон Монгол Улсад харьцангуй өндөр байна. Энэ нь хүүхдийн эсрэг хүчирхийлэлд хүргэх хувь хүн, гэр бүл, нийгмийн эрсдэлт хүчин зүйлс буурахгүй байгаатай холбоотойгоос гадна хүүхдийн эсрэг хүчирхийллийг үл тэвчих, таслах зогсоох олон улсын хийгээд үндэсний хүчин чармайлт хангалттай биш байгааг илэрхийлж байна.

The global Covid-19 pandemic is not the first challenge Buddhist social work has been challenging. However, an overview of many activities being provided in mainly Buddhist countries in the Asian region shows that many of them are conducted on a day-to-day basis to fit actual needs. On the other hand, there is strong integrity and values and principles which underpin these activities remain consistent. Based on previous research activities, we have already achieved the working definition of Buddhist social work and we have done certain efforts in making a picture of the present state of Buddhist social work activities in the Asian region. However, the concept of Buddhist social work is not systematized yet. Reviewing activities done during the Covid-19 pandemic, the authors made clear which issues are critical in the process of accumulating and transmitting the knowledge and skills of Buddhist Social Work to explore the educational process. We analyzed which methods and practices had been effective while addressing the pandemic. Moreover, we reviewed issues related to historical development. Identifying issues related to the fields of education, practice, and history, is crucial to proceed with the process of systematization of the Buddhist social work concept. Keywords: Buddhist social work concept, Covid-19, Education, Practice, History

This article describes about humanitarian activities of a local monastery named as Erdene Zuu located in Uvurkhangai, Mongolia. Erdene Zuu monastery is one of the historical monasteries of Mongolia. Erdene Zuu monastery was built in the ancient Mongol capital of Kharakhorum in 1585. Since that time to date, Erdene Zuu has been considered the important place among Buddhist communities, however, the monastery was damaged in the 17th century because of war and its activities were suppressed by community leaders from 1939 through 1990. After 1990, Erdene Zuu monastery became an active place for Buddhists and interesting museum for international and local tourists. The authors collected qualitative data on humanitarian activities of the monastery with the aim to learn about purpose and background of humanitarian activities of the monastery. The qualitative data informed that the monastery runs spiritual, functional and philanthropical activities. Due to Covid restrictions, the monastery has started online services that were perceived as emotional supports to stimulate immunity and solidarity of the community. In addition, monks provided emotional, and material supports to local police during the lockdown of COVID. At the end, not last the monastery provided assistance to families in relation to state child protection and emergency interventions. The authors were keen to understand meaning of monks’ terms of “assistance” and interpret their meaning of assistance into terms of Buddhist social work.

The current study assesses formal and informal supports of urban families during the Covid 19. Two different groups of families from one khoroo (a smallest administrative unit of Ulaanbaatar) were invited for the mixed study. Findings of the research were interpreted by Western and Buddhist doctrines of empowerment. When western concepts of empowerment focus on degree of autonomy and self-determination that get through improved understanding and enabled practice of power to make decisions in their own lives. Similar concepts of empowerment are found in the collections of Buddha biography, Dhammapada and teachings of local lamas. According to Buddha teachings, keys to empower oneself are being disciplined, generous, knowledgeable, having a pure motivation to help others and commitment to demonstrate own teachings. Initial findings indicate that the universal financial assistance found to be helpful for all families. The families that received various food assistance found to be dependent on external supports. Whereas the families that did not receive any food assistance found to be self-sufficient or rely on informal supports. Empowering bases for researched families found to be various as well. Keywords: Western and Buddhist concepts of empowerment, formal and informal supports to families during the COVID 19.

Western-rooted professional social work is origin with the aims of helping the needy. It says that social work was growth with the aim of helping others. A person who is willing to help others must have spiritual motivation. This motivation is a gift that the person has received through religion. Given the pervasiveness of religion and spirituality throughout people's lives and cultures, social workers need to understand religion and spirituality to develop a holistic view of the person in the environment and to support the professional mission of promoting the satisfaction of basic needs, well-being. Hence, the objective of this study is to explore why the spiritual aspect is important to social workers. The study method of this study is the study of secondary literature under qualitative research methods. This study is important for educators in social work and especially for scholars who are interested in developing the spiritual aspects of social work. This study is not based on one religion, but on the essence of all religions as "spiritual".

Нийгмийн ажилтан нь эрх мэдэлжүүлэх загварт тулгуурлан хүчирхийлэлд өртсөн өсвөр насны хүүхэдтэй хэрхэн ажиллах тухай энэ өгүүллэгт өгүүлсэн. Хүүхэд хамгааллын талаарх орон нутгийн зарим тоо мэдээ, хүчирхийлэлд өртсөн өсвөр насны хүүхэдтэй ажилласан гурван тохиолдлын тэмдэглэлд хийсэн баримт бичгийн дүн шинжилгээ, өөрийн болон мэргэжил нэгт нийгмийн ажилтнуудийн үйл ажиллагаанд хийсэн ажиглалт дээр суурилан энэхүү чанарын судалгааг хийсэн. Хүүхдэд тулгарч буй олон тал асуудлыг хамгааллын тогтолцоонд харж, асуудлын учир шалтгааныг олон талаас нь эргэцүүлэн тунгаах, хүүхдийг дахин хүчирхийлэлд өртөхөөс сэргийлэх, хүчирхэг иргэн болгохын тулд нийгмийн ажилтнуудад дараах хэрэгцээ байгааг илрүүлсэн. Үүнд: Нийгмийн ажилтнууд нь өсвөр насны хүүхдийн нийгэм сэтгэл зүйн онцлогийн талаар ойлголт мэдлэгтэй байж, хүүхэд хамгааллын тогтолцоог бүтэн дүр зургаар нь харах, хүчирхийлэлд өртсөн өсвөр насны хүүхэдтэй ажиллахдаа тохирох онол загварыг ашиглах тухайлбал хүчирхэгжүүлэх загварыг сонгон туслах хэрэгцээ шаардлага байгааг энэ судалгаагаар илрүүлсэн.

Энэхүү өгүүллэгт нийгмийн ажилтан нь асрамж, халамжийн төвийн өсвөр насны хүүхэдтэй ажиллахдаа танин мэдэхүй, зан үйлийн онолыг ашиглах тухай өгүүлэх болно. Асрамж, халамжийн төвд амьдарч буй хүүхдийн ихэнхи хувь нь гэр бүлийн болон хүүхдийн эсрэг хүчирхийлэл, эсхүл үл хайхрах явдалд өртөж байсан эсхүл хорт зуршилд автах, гэмт хэрэг холбогдох эрсдэлтэй орчинд амьдарч байсан түүхтэй холбоотой бусадтай харилцах нийгмийн чадвар дутагдалтай, ямар нэг сөрөг мэдрэмж, зан үйлийг тээж явдаг. Хүний нийгмийн ур чадварыг хөгжүүлэх, сөрөг зан үйлийг эерэг шинэ зан үйлээр солих, түүнийг бэхжүүлэх боломжийн тухай Альберт Бандура болон бусад танин мэдэхүй зан үйлийн онолын төлөөлөгчид тайлбарладаг. Тодруулбал, энэ онолоор нэг ижил орчинд амьдарч буй асрамжийн төвийн өсвөр насны хүүхдүүд бие биенийхээ гаргаж буй үйлдлийг анхааран ажиглаж, давтан хийдэг байна. Тиймээс, нийгмийн ажилтнууд асрамж, халамжийн төвд амьдарч буй хүүхэд бүрийн нийгмийн ур чадварыг хөгжүүлэх, ялангуяа өсвөр насныхны дунд бие биедээ эерэг нөлөө үзүүлэх зан үйлийг бүтээх, дэмжих, бэхжүүлэх чиглэлээр ажиллах их чухал.

Энэ өгүүлэгт урлагт суурилсан зураг заслын аргаар халамж, асрамжийн төвийн өсвөр насны хүүхэдтэй ажиллаж, тэдний нийгмийн ур чадварыг сайжруулсан тухай өгүүлэх болно. Урлагт суурилсан арга нь хүүхдийн сонирхлоос хамаарч зургийн хэрэгслийг сонгон материал бэлтгэх, боловсруулах, зураг зурахын аль нэгийг сонгон хийх замаар сэтгэл санааны хувьд тайвшрах, идэвхжих, амсхийх боломж олгоно. Мөн зураг заслын аргын үр дүнд асрамжийн төвийн хүүхдийн танин мэдэх, сэтгэн бодох үйл ажиллагаа идэвхжин, зурсан зураг, бүтээлээр нь дамжуулан хүүхдийн онцлог, асуудлыг нь тодорхойлох, мэдэх боломжтой юм. 13-аас 15 насны хүүхдүүдэд урлагт суурилсан зураг урлалын аргыг ашиглан 4 удаагийн уулзалт хийсний үр дүнд өсвөр насны хүүхдийн уур бухимдлаа эерэг арга замаар илэрхийлэх хандлага нэмэгдэж харьцангуй хурдан хугацаанд өөртөө итгэх итгэлийн түвшин нэмэгдэж сэтгэл санааны тайвшралыг олж авч чадсан. Мөн урлагт суурилсан олон төрлийн аргуудыг ашиглан хүүхдийн бүтээлч байдлыг хөгжүүлэх, цаашид хийж бүтээх урам зоригийг бий болгож хүнд нөхцөлд байгаа хүүхдийг нийгэмшүүлэх, ирээдүйн амьдралд бэлтгэхэд тохиромжтой арга болохыг судалгааны дүн харууллаа.

Хүмүүст тулгарч буй сэтгэлийн зовиур, айдас түгшүүр, санаа зоволт, стресс бууруулах, асуудлын мөн чанараа ойлгох, асуудлаас ангижрах арга замаа олж авахад туслах мэргэжлийн үйл ажиллагааг урлагийн сэтгэл засал гэнэ. Урлагийн заслын төрөл бүрийн аргыг ашиглах нь тааламжгүй мэдрэмжүүдийг даван туулах аюулгүй, зүй зохистой арга юм. Тус судалгаанд асрамж халамжийн төвд амьдарч буй өсвөр насны хүүхдийн сэтгэл зүйн онцлог, нийгэмшлийг тодорхойлж 13-15 насны 12 хүүхдийг урлагийн сэтгэл заслын хөтөлбөрт хамруулж нийгэмшилд гарч буй өөрчлөлтөнд дүн шинжилгээ хийхийг зорьсон. Өсвөр насны 12 хүүхдийг урлагт суурилсан зураг урлалын аргыг ашиглан сэтгэл хөдлөлөө удирдах чадварт сурган, тэдний нийгмийн ур чадварт гарсан өөрчлөлтийг ажиглан, сургалтын өмнөх ба дараах сорилоор хэмжиж, гарсан өөрчлөлтуудийг тэмдэглэн, дүгнэлт хийх замаар судалгааг хийсэн. Урлагт суурилсан зураг урлалын аргыг хэрэгжүүлсний дүнд судалгаанд оролцогч хүүхдийн уур бухимдлын болон түгшүүрийн түвшин харилцан адилгүй буурсан бөгөөд өөртөө итгэх итгэлийн түвшин өссөн үр дүн гарсан.

The current research project aims to understand feature and essences of “social work” activities at the Buddhist Centre, Asral NGO compared to social work activities of typical day care or welfare centers for seniors and children in Ulaanbaatar, Mongolia. Social work is a relatively new, only it has twenty years of experience as a profession in Mongolia. In contrast, shamanist and Buddhist religions were concurrently significant in lives of Mongols for several hundred years. Scholars argue that Buddhist religion carries indigenous cultural knowledge by saying that Buddhism is people’s and indigenous culture. Moreover, indigenous knowledge has been acknowledged as an important knowledge of social workers in the latest global definition of social work. That leads growing needs of studying indigenous knowledge including Buddhist philosophy and practice and applying it social work practice to develop culturally relevant social work in Mongolia. Using exploratory research methods, the research team members which consisted of lecturers of the NUM and and social worker and manager Asral NGO collect qualitative and quantitative data from participants and followers of the selected centers. Findings of the study will be analyzed by two different lenses of Western social work and Buddhist social work. Specifically, while crisis Intervention and strength-based approaches are being used as a theoretical framework to analyze background of the participants, rationale and processes of the interventions, concepts of the Model B of Buddhist Social Work are applied in understanding features and essences of the activities at Buddhist Center, Asral NGO and usual welfare centers for seniors and children. Initial findings of the study inform that activities of the selected centers are varies in terms of consistency, accessibility and motivation of participants/followers and service providers of the centers.

Cultural value and practices of protecting children in Mongolia Batkhishig Adilbish, PhD, Oyunkhan Shagdar, PhD, professor, Narantuya Sodnompil, PhD, Lecturers of the Department of Sociology and Social Work, School of Social Science, National University of Mongolia The current article argues cultural value and practices that raise up and protect Mongolian children. Cultural value and practices are considered as important protective factors at macrosystem according to the ecological approach in social work. “Culture is the integrated pattern of human behavior that includes thoughts, communications, actions, customs, beliefs, values, and institutions of a racial, ethnic, religious, or social group” according to Lum (Lum, 2011, p.17). Cultural values interact with the protection of children that elates to the development of cultural practices. Hence culture informs what are the right and wrong ways of doing things among a particular group of people, how to treat children in their family, community or societal contexts. The protection of minors, orphans and disadvantaged individuals are strong cultural values of Mongolian people. The Mongols kept and transferred unwritten ethical duties of caring for minors and orphan children through their language and customs from one generation to another. Tuvshintugs Tsamba, a state honoured teacher, identified the ten main principles that have been used traditionally in child rearing practice among the Mongols (E. Sukhbaatar, 2009). These principles include love your child in the right way, protect your child from harmful and bad things, teach life skills to your child, influence positively your child, play with your child, work together with your child, rear your child in ways that help them become alert and curious to new things, teach your child to be cautious and provide a model to follow; do not hide your life constraints from your child and teach your child the customs and culture of your families and country (E. Sukhbaatar, 2009, p. 12). These moral messages were often included in the folktales and proverbs told to young children as a mechanism for passing on cultural values, ethics and norms. Folktales and proverbs are the most common and simplest way to teach cultural values and practical concepts of daily lives. Proverbs, in particular, are used frequently by Mongolian people. They are considered equally important educational tools in cultural child rearing practices, if not more important, than formal learning. The national and international scholars highlighted the importance of familiarity with the use of proverbs to Mongolian and other culture (Raymond, 2012; Nikolaeva, 2009; Whymant, 1926; Kler, 1945). But, scholarly studies specifically focusing on the influence of proverbs in moral thinking around child protection and protective environments are not easily locatable. It tells, that social workers and scholars in the field may need to study more cultural aspects of child protection and protective environments in order to build more culturally sensitive and positive protective environments for children.

The current article argues needs of increasing knowledge about culture and its parts of religion and spirituality in order to understand local context and provide culturally relevant social work in Mongolia. Social work scholars inform that “culture is central to social work, not only is social work itself cultural construction” (Gray, Coates, & Bird, 2008). Since people’s beliefs and spirituality are important parts of culture, social workers are expected to understand underlying philosophy and principles of the people’s belief system that influence their everyday lives. Historically, Mongolia is a nomadic country where spiritual influences of both shamanist and Buddhist religions were concurrently significant in lives of people for several hundreds of years. Buddhist temples were not only places of worships and religious practice; temples were places of humanitarian work. For instance, in the beginning of 20th century Buddhist temple in the capital city named Gandantegchilen played key roles in provision of survival needs of most vulnerable people of the society according to Kh.Gundsambuu (2002). Recent studies done by J. Altaibaatar, N. Oyut-Erdene, Ch.Baigalmaa and T. Tsendsuren (2017) found similar findings that inform temples still carry humanitarian activities in Mongolia. Scholars also argue that Buddhist religion carries indigenous cultural knowledge by saying that Buddhism is people’s and indigenous culture. In this sense, indigenous knowledge related to Mongolian culture should be studied for further understanding of local context and developing culturally relevant social work services. On the other end, newly established Mongolian social work departments and their scholars have been keen to learn traditional and modern social work knowledge, values and practice and apply into development of the national standard of social work education and departmental training curricula over the last twenty years. To reach current development stage of Mongolian social work education, American, British, Australian, Indian and Japanese scholars have contributed greatly under financial assistance of western humanitarian agencies. From critical social work perspective, the scholars name this type of developmental process as colonizing or westernizing or globalizing social work or disseminating western social work values, theories, concepts and methods in diverse contexts using advantages of the supremacy of the English language, dominant North American and European expertise and economic privilege of Western academics (Gray, Coates, & Bird, 2008; Akimoto, 2017). Some Eastern including Mongolian scholars may support this argument, others may not. However, if the key issue for social work in the twenty first century is findings culturally relevant ways of knowing and helping as Webb noted, we may need to shift toward developing locally and culturally relevant social work knowledge and practice instead of continuing to import western rooted social work into our social work academic training and practice.