Бидний тухай
Багш ажилтан
Abstract: After the new Manchuria state established in 1916 annexed China, Khalkh carried out a policy of conquering Mongolia from 1644 to 1691, conquering Upper Mongolia in 1691 and Western Mongolia in 1755. During the time when the Manchus kept the Mongols under their oppression from the XYII-early XX century, they collected more than 20 types of services and tributes from the Mongols, in addition to imposing the Nine White Service, they collected the necessary expenses for the Manchurian administration and temples, and sent Mongolian citizens to horse stations, expenses, and communication offices. The office was closed. During the period under Manchurian oppression, the economy and livelihood of the Mongols became unbearable, so they were able to gain independence in 1911 through a rebellion and struggle.
As a result of the prolonged struggle for national independence, the Mongolian people, who endured over two centuries of oppression under Manchurian rule, regained sovereignty in 1911 and established the Republic of Mongolia. During this period, significant economic, social, and political reforms were initiated, laying the groundwork for the national financial system. This article examines the social, political, and economic landscape during the Bogd Khanate of Mongolia. Research into the tax and financial policies implemented during this period was conducted using historical documents and sources. Within the framework of Mongolian governmental financial policies, five ministries were established, accompanied by the enactment and implementation of various regulations about finance, taxation, and customs. Efforts were made to enhance state revenue; however, the accumulation of debt owed to foreign moneylenders and merchants, coupled with the taxation burden on Mongolian citizens, including payments to domestic nobles and religious institutions, exacerbated poverty and economic hardship among the populace. In June 1915, the autonomy of Mongolia, as stipulated in the treaty between Russia, Mongolia, and China, was abolished in 1919, resulting in the reassertion of foreign control over Mongolian governance.
Япон улс 1973 он хүртэлх эдийн засгийн огцом хөгжлөөрөө дэлхийн өндөр хөгжилтэй хоёр дахь улс болсон. Үүний зэрэгцээ их дээд сургууль, оюутан сурагчдын тоо ч нэмэгдэж байлаа. Гэхдээ, 1973 оноос хойш эдийн засгийн өсөлт зогсож, тогтворжуулах бодлогод шилжсэн юм. Японы дээд боловсролын байгууллагууд дэлхий нийтийн даяарчлалын үндсэн дээр өрсөлдөөнд нэгдэн оролцож байна. Нөгөө талаар, их сургуулийн хаалттай бүсэд шахагдан орох жижиг дунд их дээд сургууль ч гарах болж, түүнээс үлдсэн бодлого ч байсаар байна. Японд боловсролын ихэнх салбарт, хөдөлмөрийн зах зээлд ч урьдын адил хүйсийн ялгаа ажиглагддаг. Ялангуяа анх удаа дээд боловсрол эзэмшигчид (Их сургууль төгсөгчид)-д эзлэх эмэгтэйчүүдийн харьцаа доогуур. Японы залуучуудын 4 хүн тутмын 3 нь амьдралынхаа явцад дээд боловсрол (Ихэвчлэн богино хугацааны болон бакалаврын сургалт) эзэмшдэг гэж болно. Японы дээд боловсролын сургуулийн оюутнууд сургалтын өндөр төлбөр төлөх шаардлагатай бөгөөд албан ёсны тусламж дэмжлэг авдаг оюутан цөөхөн.
1990 он хүртэлх Монголын Дээд Боловсролын зорилго нь мэргэжилтэн бэлтгэх, багш төвтэй сургалт явагдаж байсан. Гэвч эдийн засгийн хямрал ба нийгмийн эмх замбараагүй байдлаас болж боловсролын хямрал бий болсон. Нийгмийн давхаргын ихэнх хүмүүс ядуу давхарга руу шилжиж, тэдгээр хүмүүс нь боловсрол эзэмших боломжгүй болсон. 1990 оноос хойш хувийн их дээд сургуулиуд байгуулагдаж, боловсрол суралцагч төвтэй болж өөрчлөгдсөн. Боловсролын хувьчлалаар хувь хүмүүс болон байгууллага боловсролын салбарт орж ирснээр тус секторын хямралыг нэмэгдүүлэхэд хүргэсэн. Түлхүүр үг: дээд боловсрол, дээд боловсролын зорилго, оюутан төвтэй сургалт, боловсролын хууль, эдийн засгийн хямрал
