Бидний тухай
Багш ажилтан
This study examines the impact of physical education, particularly team sports, on students’ collaboration skills at the National University of Mongolia. In modern higher education, developing soft skills such as teamwork, communication, leadership, and emotional self-regulation has become essential. A total of 750 undergraduate students participated in a structured survey. The questionnaire included 30 items across 7 dimensions, based on internationally recognized tools. Data were analyzed using SPSS software; the instrument showed high reliability (α = 0.84) and strong expert validation. Results indicated that teamwork skills were rated highest (M = 3.45), while leadership skills were lower (M = 2.99). Significant positive correlations were found between teamwork and both decision-making (r = 0.689) and leadership (r = 0.601), all statistically significant (p < 0.01). The findings confirm that team-based sports positively influence students' social and emotional development. It is recommended that physical education curricula integrate methods such as rotating leadership roles, structured team discussions, and stress management techniques to better foster collaboration and leadership in higher education settings.
The purpose of this study was to determine the general physical development and level of preparation of university students and to evaluate the effectiveness of a 64-hour physical training program for a period of 4 months. The study involved 650 students from the National University of Mongolia, and their general physical development indicators were determined by a movement test. The results before and after the training program were compared and analyzed accordingly. The results of the study showed that male students lost an average of 0.23 kg in body weight, 0.57 cm in chest circumference, and 0.11 cm in waist circumference, which is an increase in muscle mass and a decrease in fat tissue. Female students lost an average of 1.1 kg in body weight, 1.1 cm in chest circumference, and 2.3 cm in waist circumference, which is a result of increased metabolism and improved body shape. The highest improvement in movement skill was in leg strength. The leg strength of male students increased by 10.3 cm and female students’ by 12.5 cm, which shows that the training program was implemented effectively. Abdominal strength of male students increased by 2.5 times and of female students by 3.2 times, which were important improvements. The hand stretching index increased by 1.2 times for male students and 1.5 times for female students, which shows the effectiveness of the training program. The flexibility index increased by 1 cm for male students and 2.24 cm for female students, but the standard deviation was higher than the other indicators, indicating that there are high differences due to individual body structure and joint mobility. The effectiveness of a curriculum aimed at improving the general physical development and movement skills of university students has been confirmed by this study, and it is necessary to include a special program in the content and methodology of the curriculum in order to increase flexibility. It is also concluded that a long-term study with a larger number of respondents is necessary to further confirm the results of the study.
This study aims to examine changes in the physical activity levels of university students between the periods of 2018-2019 and 2024-2025. The study assessed and compared leg strength, abdominal strength, arm strength, and body mass index (BMI) of 292 male and 788 female students. The study results revealed a significant decline in both abdominal and arm strength indicators for male and female students, with the changes being statistically significant (p<0.001). This decline can be attributed to reduced physical activity and the prevalence of a sedentary lifestyle, which are the primary factors contributing to the decrease in these indicators. The difference in foot force indicators between students from 2018-2019 and 2024-2025 was statistically insignificant (p=0.16), indicating that students' daily walking and general movement levels remained relatively unchanged. There was a slight increase in BMI scores, but this change was not statistically significant (p=0.45). This may be attributed to poor eating habits and reduced physical activity. The survey results highlight the need to enhance the physical activity levels of university students and promote the development of healthy lifestyle habits. Therefore, in conclusion it is essential to implement measures such as providing opportunities for exercise during school breaks, expanding physical education and club activities, and promoting healthy eating habits.
Summary Lack of physical activity and obesity have become one of society’s health challenges. The purpose of this study is to determine level of fitness, physical development and body mass index (BMI) of university students, and define the importance of physical activity. Methodology: Personal information of the study participants’ such as sex, age (birth year), height (in meters), weight (in kg) and BMI (kg/m²) was obtained using known calculation methods. Fitness level was determined using frequency, volume and time duration of physical activity performed per week on average using questionnaire method. Results: 93 percent of all male students and 74 percent of female students who participated in the study are engaged in some kind of physical activity. 89 percent of all male students and 67 percent of female students train twice or more times per week. This led us to believe the students understand the importance of being active. Conclusion: We concluded that although there is interest, need and desire among students to follow international training guides, there is lack of sports halls, gyms or parks where they can engage in sports activities. Therefore, we conclude, it is of utmost importance to implement wide-scope methodology, build more sports halls and gyms, and provide necessary equipment.
ХУРААНГУЙ Энэхүү судалгааны зорилго МУИС-ийн биеийн тамирын хичээлийг судалж буй бакалаврын түвшний оюутнуудын хөлийн хүчний түвшинг тогтоох, харьцуулах, дүн шинжилгээ хийхэд оршино. Судалгааны арга зүй, зохион байгуулалт: Судалгааг 2023 оны 09 сарын 1-р долоо хоногт нийт оюутнуудын бие бялдрын ерөнхий хөгжлийн түвшинг “хөдөлгөөний тест”-ийн аргаар авч тогтоох, Монгол Улсын БШУЯамны захиалгат “Монголын хүүхэд, залуусын хөгжлийн шалгуур, үзүүлэлтийг тодорхойлох технологийн сургалтын практикт нэвтрүүлэх нь” судалгааны төслийн хүрээнд үндэсний хэмжээнд хийгдсэн “Монголын хүүхэд, залуучуудын хөгжлийн шалгуур, үзүүлэлт” судалгааны 06-21 насны хүүхэд, залуучуудын бие бялдрын хөгжлийн шалгуур үзүүлэлттэй харьцуулах, 2023 оны 09 сарын 2-р долоо хоногоос 8 долоо хоногийн турш 32 цагийн бие бялдрын ерөнхий хөгжил, бэлтгэлжилтийн түвшинг сайжруулах сургалтын хөтөлбөр болосвруулан хэрэгжүүлэх, 2023 оны 10 сарын сүүлийн долоо хоног буюу 8-р долоо хоногт “хөлийн хүчийг тодорхойлох байрнаас уртад харайх хөдөлгөөний тестээр 2 дахь судалгааг авч бялдрын хөгжилд гарсан өөрчлөлтийг хэмжин судалгааны үр дүнг тооцов. Дүгнэлт: Доод мөчид буюу хөлийн хүчний чадавхыг байрнаас уртад харайх дасгал (Байрнаас хоёр хөлөөр түлхэн уртад харайсан зайг 3 удаагийн харайлтын хамгийн холоор тооцсон, см)-ын гүйцэтгэлээр үнэллээ. Бид нийт судалгаанд оролцогч оюутнуудын бие бялдрын ерөнхий хөгжлийг сайжруулах хөтөлбөрийг хэрэгжүүлснээр хөлийн хүчний чадавхын түвшингийн “сул” үзүүлэлтийг 104 см-ээс 125 см болж 21 см, “маш сайн” үзүүлэлт нь 207 см-ээс 210 см болж 3 см, “дундаж” үзүүлэлт нь 155 см-ээс 165 см болж 10 см буюу дунджаар 9.8см, эрэгтэй оюутнуудын “сул” үзүүлэлт нь 155 см-ээс 168 см болж 13 см, “маш сайн” үзүүлэлт нь 270 см-ээс 280 см болж 10 см-ээр, “дундаж” үзүүлэлт нь 224 см-ээс 237 см болж 13 см буюу дунджаар 12.9 см сайжируулсан байна.
ХУРААНГУЙ Их дээд сургуулийн биеийн тамирын сургалт нь оюутнуудын бие бялдрын хөгжил, бэлтгэлжилтийн түвшинг сайжруулах, бэхжүүлэх, ахуйн хэрэгцээт хөдөлгөөний чадвар дадлыг төлөвшүүлэх зорилготой. Ерөнхий боловсролын сургуулийн сурагчаас их, дээд сургуулийн оюутан болж сурч, амьдрах нөхцөл өөрчлөгдөн, шинэ орчинд дасан зохицох үйл хурдтай явагдахад оюутнаас бие бялдрын болон сэтгэл зүйн төсөөлөөгүй хүчин чармайлтыг шаарддаг. Оюутан нь сонгосон мэргэжлийнхээ шинжлэх ухааны онолыг илүүтэйгээр судлах шаардлага тулгаран улмаар хүний төрөлх чанар болсон хөдөлгөөн түүнд суурилсан бусад үйлийг хангалтгүй гүйцэтгэж байгаа байдал сургалтын практикт түлхүү ажиглагдаж байна. Оюутан залуучуудын биеийн тамирын дасгал хөдөлгөөнөөр тогтмол хичээллэх, хөдөлгөөний идэвхээ нэмэгдүүлж, бие бялдраа хөгжүүлэх, бэлтгэлжилтийн түвшингөө сайжруулах, эрүүл мэндээ бэхжүүлэх зэрэг нь амьдралын хэв маягаас ихээхэн шалтгаалдаг. Тэд амьдралынхаа дадал, хэв маягт анхаарлаа хандуулах нь тэдний ухамсар, төлөвшил, дадал, зуршил болон хувь хүний зохион байгуулалттай холбоотой асуудал юм. МУИС-ийн БТТ-ийн багшлах бүрэлдэхүүн жил бүрийн хавар, намар шинээр элсэн биеийн тамирын хичээл сонгон судалж буй оюутнуудаас бие бялдрын хөгжлийн түвшин тогтоох сорилыг авдаг. Бид 2022-2023 оны хичээлийн жилд МУИС-д элссэн биеийн тамрын хичээл судалж буй 234 оюутнуудын нас, хүйс, биеийн өндөр, биеийн жин, бэлтгэлжилтийн түвшинг түүврийн аргаар судалсан. Судалгааны үр дүнг шинэжлэх ухаан технологийн сангийн санхүүжилтээр 2013-2017 онд үндэсний хэмжээнд хийгдсэн “Монголын хүүхэд, залуучуудын хөгжлийн шалгуур, үзүүлэлт” судалгааны 06-21 насны хүүхэд, залуучуудын бие бялдрын хөгжлийн шалгуур үзүүлэлттэй харьцуулан судлахад оюутнуудын биеийн өндрийн үзүүлэлт дунджаас дээгүүр, уян болон хөдөлгөөний эвслийн чадавх дунджаас доогуур түвшинд байна.
Энэхүү судалгааны зорилго нь оюутнууд биеийн тамирын хичээл, дасгал сургуулилтад хандах хандлагын зөрүүг харьцуулсан дүн шинжилгээ хийх явдал юм. Судалгааны арга зүй, зохион байгуулалт: МУИС-ийн бакалаврын түвшний 394 оюутнаас түүврийн аргаар мэдээлэл цуглуулан, судалгааны материалд математик статистикийн аргаар боловсруулалт хийсэн. Түүвэрлэлтийг хийхдээ статистикийн түүвэр судалгааны арга зүйд тулгуурласан болно. Биеийн тамирын хичээл, дасгал сургуулилтад судалгаанд оролцогч оюутнуудын 71% нь эерэг, 13% нь “хайхрамжгүй” хандлагатай байсан. Судалгаанд оролцогчдын 77% нь биеийн тамир, спортыг хувь хүний ерөнхий соёлын зайлшгүй элемент, 98% нь биеийн тамирын дасгал хөдөлгөөн нь эрүүл мэндийг дэмжих чухал хэрэглүүр гэж үзсэн байна. Судалгаанд хамрагдсан оюутнуудын хувьд биеийн тамирын хичээл, дасгал сургуулилтын үр дүн, амжилтаас таашаал авах нь биеийн тамирын дасгалд хандах хандлагын хамгийн хүчтэй илрэл юм. Биеийн тамирын хичээл, дасгал сургуулилтын талаарх оюутны үзэл баримтлалд нөлөөлөх, бие бялдрын хөгжил, чадавх, бэлтгэлжилт, ур чадварыг дээшлүүлэх, гаргасан үр дүн, амжилтыг дэмжин, суралцах чадварт нөлөөлөн сургалтын эерэг орчныг бий болгох нь биеийн тамирын дасгалыг тогтмол хийж, насан турш хичээллэх гол хүчин зүйл болж, тэдэнд хэрэгцээ, сонирхол бий болгож, бие бялдрын эрүүл амьдралын хэв маягийн сэдэл, хандлага төлөвшүүлнэ гэж бид үзэж байна.
From 2020, the pandemic is spread around the world and everyone is locked down. It has been special years for everyone to isolate from society, protect from infection, support immune system, change eating habits and lifestyle and promote public health. Research methodology and its structure: The research study is involved 165 physically active students in grades 1-5 at the National University of Mongolia and aimed to compare the impacts of quarantine on their lifestyle, habits and diet. As a result of the study, in the pandemic outbreak, the main way to maintain and support personal immune system is to get enough sleep, eat a proper, nutritious and balanced diet that is important for the prevention and treatment of viral infections (Jayawardena R, Sooriyaarachchi P, Chourdakis M, Jeewandara C, Ranasinghe P., 2020). Materials and methods: In order to collect data, an online cross-sectional study is conducted of 165 students (62.4% female and 37.6% male students aged 18.62 ± 3.14 years) on demographic characteristics, anthropometric data, lifestyle factors, and eating habits. Results: Responding to the impact of the pandemic, 56.4% had gained weight; therefore, it is directly affected 78% on learning patterns, 56% on sleep patterns and 46% on eating patterns, respectively. In addition, 69.7% of them said that locked down situation is given negative effect on online working and studying; 85% answered they are screen addicted and 67% have sleep deprivation. More than half of the respondents increased the number of meals per day and the percentage of snacks is enlarged (16%). The quarantine also showed that students' gained weight is largely due to their level of education, nutritional status, frequency of exercise, and consumption of sweets between meals. Conclusion: Locked down periods have had two effects (positive and negative) on great lifestyle changes. Because people have to spent more time at home. A larger-scale study survey is needed to determine the impact of the epidemic on changes in people's lives, lifestyles and behaviors.
